Monday, March 07, 2011

நுனிக்காலின் துயரம் (Black Swan)

        

நுனிக்காலை உயர்த்தி உடலின் எடை முழுவதையும் அதன் மீது நிறுத்தி சில கணங்களுக்கு சுழன்று ஆடுவது பாலே நடனத்தின் ஒரு அழகியல் நுட்பம். இதை en pointe  என்கிறார்கள். நான் இத்திரைப்படம் முழுவதையும் நுனிக்காலில் அமர்ந்த அவஸ்தையோடுதான் பார்த்தேன் என்று சொல்ல வேண்டும். பாலே நடனக்கலைஞராக நடித்த நினாவின் (Natalie Portman) பதற்றத்தை அகரீதியான துயரத்தை வலியை பார்வையாளனுக்குள்ளும் கடத்தி விட்டதில் இயக்குநர் வெற்றி பெற்றிருக்கிறார்.

பொதுவாழ்க்கையில் நாம் பொறாமையுடனும் பரவசத்துடனும் கிளர்ச்சியுடனும் பளபளப்பாகவும் காணும் பல ஆளுமைகளின் அகவுலகம், பெரும்பாலும் எப்போதும் பதற்றமும் துயரமும் வலியும் கொண்டதாக உள்ளது. தன்னுடைய லட்சியத்தின் அடிப்படையை அடைவதற்கே பெரும் போராட்டத்தை அவர்கள் சந்திக்க வேண்டியிருக்கிறதென்றால், அதிலிருந்து இன்னும் உயரே செல்வதற்கும் தன்னுடைய இருப்பை தக்க வைத்துக் கொள்வதற்கும் பெரும் மனஅழுத்தத்தை சந்திக்க வேண்டியிருக்கிறது. பேஷன் கலைஞர்கள், நடனக்கலைஞர்கள், திரைக்கலைஞர்கள், (குறிப்பாக பெண்கள்)  தங்களின் உடலை பல தியாகங்களுடன் கச்சிதமாகப் பேணும் பொறுப்பையும் சுமக்க வேண்டியிருக்கிறது. அவர்களின் இடத்தை நிரப்புவதற்காக அதிஇளமையோடு காத்திருக்கும் வரிசை அவர்களுக்கு பெரும் சவாலாக உள்ளது. நாயகன் தூக்கிச் சுற்ற அலறுமளவிற்கான குவிண்டால் எடை கொண்டவர்கள் நாயகியாய் நடித்ததெல்லாம் கறுப்பு - வெள்ளைக் காலத்தோடு முடிந்து விட்டது.

பாலே நடனக் கலைஞராக இருக்கும் நினா, சிறுவயது முதலே அது மாத்திரமே புகட்டப்பட்டவளாய் வளர்கிறாள். இந்தக் கலையில் பிரகாசிக்க முயன்று தோற்றுப் போன அவளின் தாய், இதற்காகவே அவளை வளர்த்தெடுக்கிறாள். தொடர்ந்து கடும் பயிற்சியில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருக்கும் நினாவிற்கு, அவள் இயங்கும் நாடகக்குழுவின் பிரதான பாத்திரம் கிடைக்குமா என்று பதற்றமாகவே இருக்கிறது.

அக்குழுவில் ருஷ்ய நாட்டார் கதையான Swan Lake-ஐ அடிப்படையாகக் கொண்டு நாடகமொன்று தயாரிக்கப்படவிருக்கிறது. இரண்டு பிரதான பாத்திரங்கள். அன்பும் காதலும் கொண்ட White Swan. தந்திரமும் வஞ்சமும் கொண்ட Black Swan. இரண்டு பாத்திரங்களையும் ஒருவரே செய்வது அதிலுள்ள சவால். முந்தைய பாத்திரத்தில் மிகக் கச்சிதமாக செயல்படும் நினா, இன்னொரு பாத்திரமான Black Swan-ல் சற்று தடுமாறுகிறாள். இதுவே அவளின் இயல்புத்தன்மையை வெளிப்படுத்துகிறது. 'இந்தப் பாத்திரத்திற்கு மிகுந்த ஒழுங்குத்தன்மை தேவையில்லை, சற்று தளர்வாக ஆடு' என்று அதட்டிக் கொண்டேயிருக்கும் நாடக இயக்குநரான தாமஸின் ஆணைகள் அவளை மிரள வைக்கின்றன. இந்தப் பாத்திரத்தை அவளிடமிருந்து பிடுங்கிக் கொள்ள காத்திருக்கும் சக கலைஞரின் செயல்கள் அவளை மிகுந்த மன அழுத்தத்திற்கு உள்ளாக்குகிறது. இதன் விளைவாக அவள் அடையும் உளப்பாதிப்பு அவள் முன் விசித்திரமான உருவங்களை (hallucination) தோற்றுவித்து குழப்பமான அனுபவத்திற்கு உட்படுத்துகிறது. 

 பிரதான பாத்திரமாக Natalie Portman. அகாதமி விருதின் சிறந்த நடிகை வென்றதில் ஆச்சரியமேயில்லை. படம் முழுக்க இவரின் ராஜ்ஜியமே. 'பூ' படத்தின் பார்வதி போல, சட் சட்டென்று மாறும் முகபாவங்கள் பிரமிப்பை ஏற்படுத்துகின்றன. நம்பிக்கையில்லாமலே வீட்டிலிருந்து புறப்பட்டு பிரதான பாத்திரத்திற்கு தான் தேர்வானதின் மகிழ்ச்சியை தாங்க முடியாமல் கழிவறைக்குள் புகுந்து தன் தாய்க்கு அதை தெரிவிக்கும் காட்சி ஓர் உதா. "நீ ஒன்றும் வர்ஜின் இல்லையே' என்று கேட்கும் நாடக இயக்குநரிடம், வெட்கமும் பயமுமாக  'இல்லை' என்று உரையாடும் அந்தக் காட்சி இன்னொரு உதா. இப்படி பல உதாக்களை நினாவை முன்னிட்டு சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்.

இந்த psychological thriller வகை திரைப்படத்தை மிகுந்த சுவாரசிய திரைக்கதையுடன் நகர்த்திச் சென்றிருக்கிறார் இயக்குநர் Darren Aronofsky.  நினாவின் அகவுலகத்தில் ஏற்படும் குழப்பங்களை புறவயமாக அதன் பூடகத்தன்மையுடன் சித்தரிப்பதில் வெற்றி பெற்றிருக்கிறார். பாலே நடனமே பயிற்சியாக வாழும் அவளின் கட்டுப்பாடான அகம் கட்டவிழ்ந்த நிலையில் வெளிப்படும் பாலியல் சார்ந்த ஆவேசக் காட்சிகள் மிகுந்த நுட்பமானவை.

சாதிக்கத் துடிக்கும் பெண்களுக்கு தடையாய் நிற்கும் முட்டுக்கட்டைகளுள் பிரதானமான ஒரு முட்டுக்கட்டை ஆண்குறி. நிறுவனத்திற்குள மட்டுமல்லாது அன்றாட வாழ்க்கையிலும் இது ஏற்படுத்தும் தடைகள் அதிகம். வேதனையில் வீடு திரும்பிக் கொண்டிருக்கும் நினாவை பாலியல் நோக்கிலான சமிக்ஞைகளைக் காட்டி குறும்பு செய்கிறான் அறுபதைக் கடந்த கிழவனொருவன். இத்திரைப்படத்தில் ஒரு சிறு துணுக்காக இந்தக் காட்சி கடந்து செல்கிறது.

பெரும்பான்மையான துறைகளுள் நிலவும் ஆணாதிக்கம் காரணமாக அசாத்திய திறமைகளைக் பெண்கள் கொண்டிருந்தாலும் அது வெளிப்படும் வாய்ப்பை பாலுறவு சார்ந்த அத்துமீறல்களைக் கடந்தே பெற முடிகிறது. நாடக இயக்குநரான தாமஸ், நினாவை பாலுறவிற்காக வற்புறுத்தியபடியே இருக்கிறான். இல்லையெனில் இந்த ஒத்துழைப்பை தாராளமாக தர தயாராயிருக்கும் இன்னொரு பெண்ணுக்கு அந்த வாய்ப்பு போகும் நிலை நினாவிற்கு கூடுதல் மன அழுத்தத்தையும் பாதிப்பையும் தருகிறது.

இயக்குநரின் ஆஸ்தான இசையமைப்பாளரும், ஒளிபதிப்பாளரும். படத்தின் பெரும்பான்மையிலும் நடனப்பயிற்சியை முன்னிட்டு ரகசியமாக கசிந்துக் கொண்டேயிருக்கும் Clint Mansell -ன் பின்னணியிசை ஒருபுறம் உன்னதமான அனுபவத்தை தருகிறதென்றால், பாலே நடனக் கலைஞர்களின் கூடவே நாமும் சுழன்றாடும் பிரமையை Matthew Libatique-ன் ஒளிப்பதிவு தருகிறது.

பதற்றம் கலந்த நல்ல அனுபவத்தைத் தந்த திரைப்படம். அழுத்தமாக பரிந்துரைக்கிறேன்.
suresh kannan

4 comments:

RAJA RAJA RAJAN said...

விமர்சனம் அருமை. படத்தை பார்க்கத் தூண்டும் வகையில் உள்ளது.

Kaarthik said...

படம் பார்த்ததுமே இந்த வருட சிறந்த நடிகைக்கான ஆஸ்கர் விருது Portman-க்குதான் என்று தெரிந்துவிட்டது. கடைசி 20 நிமிடம் அற்புதம்!

நினாவின் முதுகு அரிப்பிற்கும் hallucinationக்கும் காரணங்கள் சரியாக விளங்கவில்லை :(

உலக சினிமா ரசிகன் said...

இப்படம் சென்னையில் திரையிடப்பட்டுள்ளதா?கோவையிலிருந்து வந்து பார்க்க உத்தேசம்.எங்கள் ஊரில் தமிழில் வரும் ஆங்கில மசாலாக்களுக்குத்தான் தியேட்டர்...என்ற சாபம் ஆட்டி படைக்கிறது.

பிச்சைப்பாத்திரம் said...

//இப்படம் சென்னையில் திரையிடப்பட்டுள்ளதா?//

ஆம்.